Komedi süsü verilmiş gerçek bir film diyebileceğimiz bir filmdi Davul Dengi Dengine. Ali Hazayfer’in yazıp yönettiği Davul Bile Dengi Dengine Çalar filmi için kurgusu aşırı orijinaldi, bambaşkaydı diyemem fakat fark ettim ki İran filmlerinin asıl amacı özgünlük değil, doğru yorumu katmak.
Öyle akıcı bir filmdi ki iki farklı olayın birbirine bağlanması gayet akıcıydı fakat bir süre sonra hafif sıkar gibi oluyor. Buna sebep olanın gereksiz birkaç detayın verilmesi olarak görüyorum ama inanın sonunu merak ettiğim için bırakmak aklımın ucundan dahi geçmedi.
Filmde öyle güzel bir aşk kavramı var ki Türk dizi ve filmlerinde gördüğümüz o tutkulu aşklar, yaşı tutmamasına rağmen yaşanan ağır cinselliklerden uzak. Asude, naif bir aşkı anlatırken bence oyuncuların yeteneği kadar dekor ve kostümler de önemli. Özellikle kadınların vücut hatlarını belli etmeyecek kadar bol ve koyu renkli İslami giysileri ile bana sade ama doyurucu gelen bir filmdi. Açıkçası aşırı tavan yapmış beklentilerle başlamadığım için kötü bulmadım fakat bomba bir filmdi de diyemem. Sadece sizi etkileyecek bir filmdi. İçindeki naif aşk, hırs doğallık zaten filme ısınmanızı sağlıyor. Erkeklerin dahi aşırı makyajla çekime çıktıkları filmlerin aksine kadınlar bile öylesine doğaldı ki sanki film izliyor gibi değil de mahallenizde geziyormuş gibi bir hissiyat veriyor.
Hiç beklenmedik anlarda araya sıkıştırılan espriler filme çok hoş bir hava katmıştı. Sosyal sınıf farklılıklarına rağmen gördüğümüz her karakterin bir mizah anlayışı olduğunu ve bu anlayışın da aslında konumlarına göre şekillendiğini göreceksiniz.
Karakterleri genel olarak sevsem de Kasım’ın yengesi Refet’i kız bulma konusundaki terbiyesizliği ve açgözlülüğü sebebiyle bir türlü sevemedim. Bana itici geldi ve karaktere istesem de ısınamadım. Yiğidi öldür hakkını yeme, karaktere ısınamasam da rolünü layıkıyla yerine getiren bir oyuncuydu.
Kasım ve Reyhane benim favorimdi, çok tatlı bulduğum için böyle düşünsem de aslında iki karakterin de nazik yapısı beni onlara çekti. Özellikle Kasım çok hoşuma giden bir karakterdi, gerek düşünce yapısı olsun, gerek davranışları olsun. Çok ince fikirli ve kibar bir karakterdi.
Filmde benim çok hoşuma giden birkaç söz vardı. Onları not ederken büyük bir zevk duydum. Sizin için de buraya bırakıyorum.
“Ne güzel olurdu gerçekten insanlar ölünce kitap oluverselerdi. Hayatlarının kitabı olurlar sonsuza kadar yaşarlardı.”
“Annen seni seviyor, kardeşin seni seviyor, karın seni seviyor. Sen fakir değilsin.”
Keyifle izleyeceğinizden emin olduğum Davul Dengi Dengine bir şeylere sıkıldığınızda, bunaldığınızda çerez olarak tabir edebileceğiniz bir komedi filmi olsa da bazı kısımlarda derin duygular vardı.
Hala izlemediyseniz kısa sürede izlemeniz dileğiyle!
Elif Yaman