Aylık arşivler: Şubat 2018

Film Kritikleri, Yazarlarımızdan, Zeynep Ece

Yasin

Bir yorum yapın

YASİN FİLMİ (2015)

Evli ve 2 çocuk babası olan Mahmut, son zamanlarda işine çok fazla vakit ayırmaya başlayıp ailesine yeterince zaman ayıramamaya başlar. Ne karısının ne de çocuklarının düşüncelerini ve isteklerini göremez hale gelir. Onunla konuşmaya çalışan karısını anlamaz ve sonucunda her iş toplantısına yanında götürüp Kur’an okuttuğu oğlu Yasin evden kaçar. Yasin’i aramaya çıkan Mahmut, çıktığı bu yolda kendi yolunu da tekrar bulabilecek midir?

Küçük yaşına rağmen çok güzel Kur’an okuyan Yasin, bu meziyetiyle herkesi kendine hayran bırakmaktadır. Bir inşaat şirketinde mühendis olarak çalışan Mahmut ise oğlunun bu meziyetini kendi işleri için kullanmaya başlamıştır. Gittiği iş toplantılarına Yasin’i de götüren Mahmut, oğluna sürekli Kur’an okutmaktadır. Yasin’in bu durumdan çok rahatsız olduğunu ise bir türlü göremez. Çalıştığı iş yerinde gerçekleşen işçi ölümlerini de görmezden gelen Mahmut, giderek kendisine ve ailesine yabancılaşmaktadır.

Bir gün, iş toplantısını evde yapmaya karar veren Mahmut, yine Yasin’i yanlarına çağırır ve Kur’an okumasını ister. Yasin okumaya başlar, birkaç saniye içinde okumayı bitirir ve odasına çekilir. İş arkadaşlarına mahcup olan Mahmut, Yasin’e bağırır ve onu azarlar. İpler de bu olaydan sonra kopar. Yasin, babasının yolunu kaybettiğini düşündüğü için ve ona bir türlü derdini anlatamadığı için evi terk etmeye karar verir. Onu kırmadan ve üzmeden bunu anlatmayı ne yazık ki başaramamıştır. Dedesinin yanına ve oradan da Ali Muhammed olarak bilinen bir adamın yanına gider. Bunu öğrenen babası, Yasin’in peşine düşer.

Yaptıklarını düşünmek için yeterince vakti olan Mahmut’un, oğlunu arayışı sırasında kendi yolunu bulurken bir günlüğüne karakolda kalması, bir cenazeye katılması ve en sonunda bir kuyuya düşmesi gerekecektir. Tüm bu yaşananlar sonucunda ne büyük bir hata yaptığını bir bir anlar. Oğlunun ona bıraktığı CD’de tüm sitemleri vardır. Karısının ona söylediklerini de hatırlamaya başlar. Allah’tan başkasına el açmayan Mahmut, kendini neden rüşvetin ve haram paranın içinde bulmuştur? Üstelik oğlunun meziyetini de kendi işlerinde kullanmıştır. Ali Muhammed’in kulübesi olarak bilinen yere geldiğinde, Mahmut her şeyi artık anlamıştır. Yoldan çıktığını ve doğru yola girmesi gerektiğini idrak eder.

Filmde, Allah’ın parada pulda ve lüks bir hayatta değil, doğayla birlikte gelen inançta bulunabileceği anlatılıyor. Bir baba oğul çatışmasının ardında yatan başka gerçekler, bir adamın yoldan sapması ve oğlunu aradığı yolda yeniden bulduğu iman izleyiciye aktarılıyor.

Zeynep Ece, Yeni Kaynak

Film Kritikleri, Yazarlarımızdan, Zeynep Ece

Kız

Bir yorum yapın

Kız filmi (2016)

Üniversiteden yeni mezun olan Sitare, arkadaşının veda partisine katılmak için babasından izin ister. Babası oldukça sert bir tepkiyle gitmesine izin vermeyince, günübirlik evden kaçmaya karar verir. Birtakım aksaklıklar sonucunda eve dönmeyi başaramayan Sitare mecburen babasına gerçekleri anlatmak zorunda kalır. Babası Ahmet kızını almaya gider ve hikâyenin akışı tersine döner. Tüm bu olup bitenlerden herkesin çıkarması gereken dersler vardır.

İran’ın Abadan şehrinde ailesiyle birlikte yaşayan Sitare, üniversiteden yeni mezun olmuş genç bir kızdır. En yakın arkadaşlarından birisi Kanada’da burs kazanıp oraya gideceğini söyleyince, tüm kızlar Tahran’da bir veda yemeğinde buluşma kararı alırlar. Buluşmayı 1 ay öncesinden annesine haber veren Sitare’nin planları, babasının o gün için yalnız başına Tahran’a gitmesine izin vermemesiyle bozulur. Arkadaşlarına mahcup olmamak için babasından gizli olarak günübirlik Tahran’a gidip dönmeyi kafasına koyar ve yola çıkar. Tahran’a varır ve kız arkadaşlarıyla keyifli vakit geçirir. Eve dönme vakti gelmiştir. Uçağa son anda yetişir fakat kötü hava koşulları sebebiyle uçuş iptal olunca Sitare’nin tüm planları da altüst olur.

İzin vermediği halde Sitare’nin Tahran’a yalnız başına gittiğini öğrenen Ahmet çok sinirlenir. Arabasına atladığı gibi Tahran’a doğru yola çıkar. Sitare ise geceyi arkadaşının evinde misafir olarak geçirir. Arkadaşıyla dertleşirken, yaptığının hata olduğunu fakat kendi kararlarını kendi almak istediği için bunu yaptığını ağlayarak anlatır. Sitare, bu olaydan çıkarması gereken dersi çoktan çıkarmıştır. Fakat Ahmet’in de bu yaşananlardan öğrenmesi gereken şeyler vardır.

Sitare’yi arkadaşının evinden aldıktan sonra yola çıkan baba kızın arasında istenmeyen bir gerginlik yaşanır. Ahmet, Sitare’ye tokat atar. Bunu kaldıramayan Sitare arabadan kaçar ve halasının evine gider. Yıllar önce, istemediği biriyle evlendiği için kız kardeşine yüz çevirmiş ve yıllardır onunla görüşmeyen Ahmet’i, burada yüzleşmesi gereken gerçekler bekliyordur. Kız kardeşi, abisinin desteğine ihtiyaç duyduğunda onun yanında olmadığını ve Sitare’nin de baba desteğine ihtiyacı olduğunu söyler. Yüksek lisansı kazandığı halde babasından çekindiği için söyleyemediğini, evlenmek istemediğini ve bu yüzden bütün taliplerini reddettiğini sesini yükselterek anlatır. Ahmet, yaşananlardan ve yıllar sonra geldiği kardeşinin evinde yaşanan yüzleşmeden alması gereken dersleri almıştır. Sitare’nin bir günlük evden kaçış macerası, herkesin içinde birbirine söylemek için beklettiği cümleleri açığa çıkarmıştır. Herkese öğrettiği ortak şey ise, ailenin her şeyden önemli olduğudur.

Zeynep Ece, Yeni Kaynak

Film Kritikleri, Özkan Köprülü, Yazarlarımızdan

Yasin Filmi; Özüne Dönme Çabası…

1 yorum

Yasin Filmi; Bir Öze Dönüş Çabası

Zaman zaman insanlar yollarını kaybedebilirler. Bu kaybediş bazen ruhani bazense ahlakidir. Yolumuzu tekrar bulabilmek için bazı zamanlar başımızdan olayların geçmesi gerekir. Eğer bu olayları doğru yorumlayıp anlamlandırabiliyorsak şanslıyız demektir. Ancak anlamlandırma konusunda sorunumuz varsa ve başımızdan geçen olayın ya da olayların arkasındakini göremiyorsak kaybettiğimiz yoldan çıkabilmemiz ya bir yol göstermeyle olur ya da anlayana kadar devam ederek olur.

Filmimizde Mahmut’un (Baba diye bahsedeceğim) başına gelenler de tam da böyledir. Baba, gençliğinde dinine bağlı, çalışkan ve tuttuğunu koparan birisiyken zamanla dini yönden zayıflamaya başlamış. Buna sebep olarak dünyevi işlerin peşinde koşmayı tercih etmesi olmuştur. Hatta dünyevi olaylara öyle odaklanmış ki çocuğunun (Yasin) Kur’an-ı Kerim okuyuşunu kullanmaya bile başlamıştır. Bu durumdan rahatsız olan Yasin, durumu babasına bildirememenin verdiği acı içerisinde kıvranmaktadır.

Baba, yolunu kaybetmiş bir yolcudur ve doğru yolu ona gösterecek olan da oğlu Yasin’dir. Oğlunun son olaydan sonra evden dedesinin yanına gitmesi (Ya da kaçması) ve babasının hiç bilmediği yollardan onu aramaya gitmesi, bu arayışın babanın içsel yolculuğuna davetiye olduğunu filmin başında hiç anlayamıyoruz. Her engel babanın neden bu yolda ve bu durumda olduğunun bize bir işaretidir. Yolunu kaybettiysen tekrar yoluna dönmek için zorlu süreçlerden geçmen gerekir.

Oğlunu ararken ilk engel olarak bir kadın karşısına çıkıyor. Arabasına aldığı bu kadın baba için sınavların başlangıcıdır aslında. Kadın, babanın açgözlü/yoldan çıkmış halinin bir tasviridir. Kadının kafasındaki peruğu çıkartması ve kendi kişiliğine dönmesi babayı afallatıyor. Peruğu çıkartan kadının kendi öz kişiliği, İran’ın toplumsal normlarına aykırı düşecek hareketleri yapınca baba buna alışkın olmamasına verdiği tepki şaşkınlık oluyor.

Babanın aradığı yer olan “Nezarabad” şehrini ise bir türlü bulamaması ve oraya giden tek kolay ve güzel yolun kapalı olması babayı zorlu bir sürecin beklediğinin işaretidir. Artık o, kendi yolunu arama çabasının içerisine girmiştir. Babanın gözünü hırs, kibir öylesine kaplamıştır ki artık göremez olmuştur. Ancak gözlerinin tekrar açılacağı yola çoktan girmiştir. Yolda öyle bir noktaya gelecek ki vücudunun ağırlığı aslında yüreğinin ağırlığı olarak karşımıza çıkacak.

Yasin’in yanına gittiği dedesi her şeyi ona öğreten ve bilgece örneklerle hayata dair önemli bilgileri paylaşan birisidir. “Yaşayarak öğrenme” dedi yaşlı bilge olan dedesi… Babasının da öğrenmek için yaşamaya ihtiyacı olduğunu söyler küçük Yasin’e. Küçük çocuğun neden babasına başkaldırıp dedesinin yanına gittiğini anlaması için bu tecrübeleri yaşamaya ihtiyacı vardır. Bu yol oldukça dikenli ve zorlu bir yoldu. Ama geçmiş tecrübeleri ile babanın bu yolu aşabileceğine hiç şüphe yoktu. “Babanın gittiği yollar çukurlarla dolu, babanın yolunu değiştirmesine ihtiyacı var” yaşlı bilge böyle söyleyerek bize babanın hırslarından ve kibirinden arınması gerektiğini onların hayatın çukuru olduğunu dile getiriyor.

Baba, dağları aştıkça kendisiyle hesaplaşıyor, her bir bilgeden bir şeyler öğreniyordu. İşte bu bilgelerden birisi Molla Ağababa idi. Molla Ağababa, babayı mezarlıkta görmüş ve ölünün gömülmesine yardım etmesini istemişti. Ancak daha sonra onunla tekrar görüşmek istememişti. Daha sonra yola koyulan baba, bir çukura düştüğünde film bize tasvir yapmayı bırakıp gerçeği bir tokat gibi suratımıza çarpıyor.

İran sinemasının her zaman kendisine has bir üslubu var. Yasin filmi, aslında çocuk için trajik olsa dahi işin o yönünü maneviyatı gösterme anlamında güzel geliştirmişler. Bir babanın kaçan çocuğunun peşinden giderken hiç beklemediği bir takım olaylarla karşılaşması ve aslında gerçek benliğinin bu olmadığının farkına varması, kendi özüne dönüş sürecinin başlangıcı olması.

Özkan Köprülü, Yeni Kaynak

Arzu Akay, Film Kritikleri, Yazarlarımızdan

Kararsız Gönül

Bir yorum yapın

Dele Bigharar 2013

1990 yılında Mencil – Rudbar Depremini konu alan bu cok duygusal filmi şu linkten izleyebilirsiniz:  http://www.yenikaynak.com/kararsiz-gonul.html

Bir ablamın tavsiyesi üzerine izledim filmi ve çok beğendim.

Depremle yakın ilişkisi olan bir millet olduğumuzdan film bize çok hitap ediyor, o sebeple izlemenizi tavsiye ederim.

Dele Bigharar (Kararsız Gönül) Filminin Konusu:

Ali, annesi, dedesi, ninesi ve küçük kız kardeşi Masume ile küçük evlerinde mütevazi ama mutlu bir hayat yaşamaktadır.

Birgün dünya kupası maçını evlerinde televizyon olmadığı için arkadaşı Murtazagillerde izlemek için annesinden izin alır ve gecede artık o evde kalır. Sabahı olmayan bir gece olur maalesef. Çünkü bütün kasabayı uykuda deprem yakalar ve bütün evler yıkılıp heryer yerle bir olur.

Ali gözlerini açtığında kendisini Tahran’da hastanede bulur ve ne annesi nede kardeşinden haber alamaz.

Aramadığı sormadığı yer bırakmasa da bir türlü ulaşamaz ve onların öldüğüne inandırır nihayet kendisini.

Halbuki annesi de, kardeşi de hayattadır ama ayrı ayrı yerler ayrı ayrı hallerde.

Bu şekilde 20 sene geçer, sonra…

Sonrasını izleyin.

Filmin başlarına öldüm, çocukların feyad figanları, gözlerinden akan o yaşların gerçekliğine içim gitti… O kadar mükemmel oynamışlar ki hayret ettim ama nerede çocuklar büyüyüp kocaman kocaman insan oldular oradan sonra oyunculukları çok beğenmedim. Anne müthişti ama büyüyen çocuklar için aynı şeyi söyleyemiyeceğim. Hele ki son sahnede daha farklı bir performans beklerdim.

Ama performansı nasıl olursa olsun ağlamanızı garantileyen bir film.

İzlemenizi ve birkez daha ibret almanızı tavsiye ederim. Rabbim bu tür felaketlerden hepimizi korusun inşallah.

Arzu Akay

Arzu Akay, Film Kritikleri, Yazarlarımızdan

A Separation 2011

Bir yorum yapın

A Separation Filmi

Çok özel ve de güzel bir iran filmiyle geldim bugün size.

Yine izlenilmesi gereken, verilen mesajlarıyla kendi hayatımıza dönüp bir daha şöyle bakmamıza vesile olacak bir filmdir kendisi.

Film küçük bir mahkeme salonunda süren boşanma davasıyla başlıyor.

Çiftimiz 14 yıllık evlilikten sonra ufak bir fikir ayrılığı sebebiyle boşanma yoluna sürüklenmişlerden.

Şöyle ki Simin (kadın) 11 yaşındaki kızının hem eğitimi hem de daha rahat şartlar altında büyümesi için yurt dışına göçmeyi istemekte, Nadir (koca) onlarla beraber yaşayan alzheimer hastası olan babasını en büyük gerekçe göstererek onunla birlikte gitmeyi reddetmektedir.

Bir türlü orta yol bulamayan bu çift artık durumu inada bindirir ve kadın evi terk eder.

Evi terk etmesi hasta olan babamıza bakacak kişinin eksikliğini de getirir ve Nadir bir bakıcı kadınla anlaşır.

Hergün küçük kızıyla dedeye göz kulak olup evdeki işleri halletmeye çalışan bu bayan, dedemizin altını pisletmesiyle işi yapmaktan vazgeçer fakat alternatif olarak eşim gelip sizde çalışabilir der de adamda iş şeyi yoktur. Derken kadın yine calışmaya devam edip birgün dedeyi yatağına kolundan bağlayıp evden yok olur. O gün de Nadir eve erken gelir ve babasını yataktan düşmüs kolu bağlı şekilde bulunca çıldırır.

Kadını evden ittirerek kovar, kadın merdivenden düşer ve meğersem hamile olan bu bayan bu şekilde 19 haftalık bebeğini kaybeder.

Sonrasında olaylar öylesine karışır ki, bir tek kadının evi terketmesiyle neler oldu be dedirtir seyirciye.

Tabiki de her olan takdir-i ilahi ve sebepsiz değil ama senarist ve yönetmen öyle işlemis ki olayları, dantel örer gibi. Sırayla birşeyler oluyor oluyor oluyor sonra olanları hiç acımadan bir çırpıda söküveriyor.

İşin içinde çocuklar ve yaşlılar oldu mu ben hiç dayanamıyorum, bu filmdeki dede de benim içimde bulundurduğum bütün merhamet taneciklerimi harekete geçirdi ve çok çok kötü oldum.

Şu haklıydı bu haksızdı demek de çok zor film boyunca, çünkü gerçekten hiçbir insan kusursuz degil. Mesela Nadir çok hayırlı bir evlat, düzgün bir insandı ama bir huysuzluğu ve inatçılığı vardı maalesef.

Bakıcı kadın dini konularda çok hassas olsa da, bazı konularda, korkmasından sebep, rahatlıkla yalan konuşabildi gibi gibi bir çok örnek daha söyleyebilirim ama bence siz filmi kendiniz izleyip kişileri birebir tanıyın. Eveeet İran filmleri, her türlü konuya müslümanca yaklaşan hassas filmlerdir, izlemekte daima fayda vardır.

Bu zibilyon tane ödül almış olan filmi de bence izleyin.

Arzu Akay, Film Kritikleri, Yazarlarımızdan

Kalbi Kırık 2008

Bir yorum yapın

Delshekaste 2008

Bu filmi azıcık kafam dağılsın diye izlemeye başladıydım.

Allah’ım ne kadar güzel bir aşk filmi izledim!

Siz de izlesenize.

Büyük aşklar kavgayla başlar konusuna İranlıca yaklaşılmış ve çok tatlı olmuş.

Filmimizde dindar, edepli ve ahlaklı bir oğlumuz var. Bir de çatlak ve daha böyle modern bir kızımız.

Aynı sınıfta olmalarından ötürü her gün birbirlerini görüp tahammül sınırlarını zorlamaktadır ikisi de. Neden? Çünkü düşünceleri farklı.

Çingenelik kızdaydi ama, hiç kibarlık, anlayış, hoşgörü bilmiyor maşallah. Gerçi kızın bazı hareketlerinde kendimi gördüm.

Neyse bu kavgalarından öğretmenlerine de gına gelmiştir. Bu duruma bir son vermek için hatırı kırılmayacak bir öğretmenin aklına bir fikir gelir. Sınıfa bir proje götürür. Tez hazırlanacak, çift kişi çift kişi.

Ama öğretmen kimi kiminle seçtiyse o kişi onunla calışacak. Bizim oğlanla kız da beraber calışmak zorunda kalır. Feryat figan etseler de öğretmeni caydıramayıp beraber calışmaya başlarlar. Ahhh sonra da ne güzel şeyler olur.

Telefonlu bir sahneye hayran kaldım. İzlediğim en güzel en romantik sahnelerden biriydi. Söylemiyorum heyecanı kaçmasın diye.

Tek hoşlaşmadığım oğlan çok dindar olduğundan kızla beraber yanlız kalıp ders calışmaya yanaşmadı haliyle ama sonra birden razı geliverdi. Keşke bunu başka şekilde çözselerdi. Fakat biyandan da gerçekçi geldi çünkü hepimiz insanız.

Maddi yaşanan aşk maneviyatla buluşunca ne güzel şeyler çıkıyormuş ortaya dedirten bu filmi ben kesinlikle tavsiye ediyorum.

Oyuncuların da rollerinde mükemmel olduklarını söylemeliyim.

Arzu Akay

Arzu Akay, Film Kritikleri, Yazarlarımızdan

Cennetin Rengi 1999

Bir yorum yapın

Karamsarlıkla dolduğumuz şu günlerde ileriye doğru umutla bakmak galiba yapılabilecek tek şey.

Her şeye karşı sabırlı olmak da dünyaya tahammül edebilmenin tek yolu.

Film izleyecek halde değiliz, ama bugün yıllar önce izlediğim bu filme tekrar rastlayınca birden kendimi izlerken buldum ve ne kadar tuhaf bir dünyada yaşadığımızı birkez daha anladım.

İmtihandayız ve herkesinki farklı farklı.

İranlı ünlü Yönetmen Mecid Mecidi bu filmde bizi öyle bir çocukla tanıştırıyor ki, gören görmeyenlerden olduğumuzu bize bir kez daha anlatıyor.

Cennetin Rengi Filminin Konusu:

Gözleri görmeyen küçük Muhammed annesiz kaldıktan sonra babası tarafından sadece körlerin gittiği yatılı bir okula gönderilir. Sadece yaz tatilinde köyüne ve orada yaşayan, kendisini çok çok seven ninesi ve iki tatli kız kardeşine kavuşur. Baba, oğlunun gözlerinin görmeyişinden utanır, hatta yeni bir evlilik yapmak ister ama Muhammed’in, yeni eşi için sorun olacağını bildiğinden ondan kurtulmayı bile düşünür. Rabbimin onunla ilgli planlarından bihaberdir tabi.

Küçük Muhammedin doğayla iletişimi şiir gibiydi adeta. Dünyanın renklerini göremeyen Muhammed, gören elleriyle Cennetin renklerini tanıyanlardan oldu. Basit kamera çekimleriyle mükemmel görüntüler elde edilmiş, belki de oyuncululukların kusursuz oluşunun da etkisi olmuştur.

Muhammed rolündeki Muhsin Ramazani’nin gerçek hayatta da gözleri görmüyormuş, umarım karakteri de filmdekiyle uyuşuyordur.

İran Sinemasının en iyilerinden olan bu film mutlaka izlenmeli. Hayata dair birçok şey öğreneceğiniz kesin.

Arzu Akay

Arzu Akay, Film Kritikleri, Yazarlarımızdan

İran Yetimhanesi

Bir yorum yapın

Böl, parçala, yönet! Tek bir kurşun dahi harcamadan!!!

İşte bu yöntem ingilizlerin sömürdüğü ülkelere uyguladığı metod.

İnsanları dost veya düşman olarak değil de, işime yarar işime yaramaz diye ikiye ayıran çıkarcı bir millet olan ingilizlerin İran’ı 1. Dünya savaşı esnasında nasıl kıtlığa, açlığa ve hastalığa iteleyip milyonlarca insanın ölümüne sebep oluduğunu bu filmde izleyip ibret alabilirsiniz.

Sadece Yetimhanede olanlar değil bütün halkın çektiği zulüm izleyiciye doğru bir şekilde aktarılmaya çalışılmış, zira tarih kitapları bu olanlardan pek bahsetmezmiş. Şaşırdık mı? Tabiki de hayır.

Yerimhanede olan bitenler tabi daha dramatikti. 🙁 Gözyaşlarımı Mirza Küçük Han’ın, yetimhanedeki çocukların saçları sıfıra vurulurken ağlarken görünce, kendi saçlarını da kazıtması sahnesinde tutamadım. Rabbim o hassasiyeti herkese versin.

Ben filmi sevmedim diyemem ama çok benlik olanlardan değildi. Tamamen geçmişe bir yolculuk yaptırıyor film. Hiçbir sahnesinde bunun eksikliğini hissetmiyosunuz, yani tamamen o dönemi yansıtıyor ama bana ağır geldi.

Yine de gerçekten ibret alıp, dostumuzu düşmanımızı bilmemiz açısından ve en önemlisi şu an sahip olduklarımıza tekrar şükür etmeyi hatırlamak için açıp izlemek gerekli.

Benden daha çok seveceğinizi düşünüyorum.

Bu filmi ve diğer İran filmlerini bizimle buluşturduğu için yeni kaynak sitesine de tekrar teşekkür etmek istiyorum.

İran Yetimhanesi filmini oradan izleyebilirsiniz.

Film Kritikleri, İktibaslar

Cennetin Rengi – (The Color Of Paradise)

1 yorum

Cennetin Rengi – (The Color Of Paradise) Film İncelemesi

Filmin Adı: The Color Of Paradise

Oyuncular: Hossein Mahjoob , Mohsen Ramezani, Salameh Feyzi

Yönetmen: Majid Majidi

Süre: 1 saat 30 dakika

Tür: Dram

Yıl: 1999

Ülke: İran İslam Cumhuriyeti

NEDEN İZLEYELİM?

Farklılıklarla dolu bir toplumda yaşamaya çalışıyoruz. Dili, dini, teni, gelenek ve görenekleri birbirinden değişik ama ortak özelliği insan olan bir evrende mücadele veriyoruz. Peki farklılığınız dininiz, teniniz, geleneğiniz değil de bedeninizde herkesin kusur olarak gördüğü bir şey olsaydı mücadeleniz nasıl olurdu? Muhammed, görme engelli olarak dünyaya gelmiş ve bununla olgunlukla savaşan bir çocuktur. Film, Muhammed’in görme engelliler okulunun tatile girip, babasının onu iki kız kardeşinin ve babaannesinin bulunduğu köye götürmeye gelmesiyle başlar ve Muhammed’in hayatındaki engellere engel olmaya çalışmasıyla devam eder.

Muhammed, günlük hayatta rastlayabilceğimiz, soyut ve kavramlarla düşünemeyen, mimiklerle kendini ifade edemeyen çocukların dokunarak ve işiterek nasıl hissettiklerini gösteren bir örnektir. Kız kardeşlerinin köy okulunda okuyup onun farklı bir okulda okuması, babasının arada kalışları, babaannesiyle arasındaki bağın kopması Muhammed’i zor yolcuğunda çaresiz bırakan sebeplerdir. Sabır ve inancın küçük bir çocukta bu denli fazla olduğunu gördükçe hayrete düşecek ve bitişindeki hüzün sizi umutlandıracak. İyi Seyirler 🙂

FİLMLE İLGİLİ ÖNEMLİ DETAYLAR

Filmde görme engelli Muhammed’i canlandıran Muhsin Ramazani gerçek hayatta da görme engelidir.

Filmin Farsça’daki adının Türkçe karşılığı Allah’ın Rengi’dir.

IMDB puanı 8.2’ dir.

1999 ylında Oscar’da “En İyi Yabancı Film Ödülü”ne aday gösterilen ilk İran filmi.

New York Times’tan Jami Bernard “İran sinemasından insanı yoğun bir duygu seline sevk eden bir başka müthiş cevher” olarak tanımlamıştır.

Tıpkı Muhammed’i canlandıran Muhsin Ramezani gibi babaanneyi canlandıran Salameh Feyzi de profesyonel oyuncu değil.

Psikolojik Danışman Zehra Özçakır, Rehberlik Servisi Sitesi

Arzu Akay, Film Kritikleri, Yazarlarımızdan

Negar 2017

Bir yorum yapın

Negar 2017

Tap taze çevrilmiş bir iran filmi ile karşınızdayım.

5 yıldızından gördüğünüz üzere de filmi çok çok beğendim, o sebeple gidin bu filmi yeni kaynak sitesinden hemencecik izleyin derim.

Normalde izlediğim iran filmleriyle hiçbir alakası olmayan, hatta bu film hiç iran filmine benzemiyor dediğim filmlerle de bir benzerliği bulunmayan çok ilginç, heycanlı, aksiyonlu ve de bol gerilimli bir film.

Aksiyon sahneleri benim gibi abartılı Hint filmi döğüs sahnelerini sever ve profesyonel fighting sanatlarına aşina olan, korelilerin filmlerine dadanmış birisi için biraz çok fazla gerçekçi geldi ama olsun.

Alışmışım uçan yıkan adamlara. Neyse.

Negar Filminin Konusu

Mutlu ve de zengin bir ailenin kızıdır Negar.

Ama mutluluklarına babasının aniden intihar etmesiyle gölge düşer.

Polise göre intihar evet ama Negar’a göre değil, çünkü babasının intihar sebebini anlayıp bilmeden bu fikri değişmeyecektir.

Babasının gidişiyle birçok maddi sorunla da karşı karşıya kalan anne-kız 40 günü zor zahmet geçirir.

Sonrasında Negar tuhaf vizyonlar görmeye başlar.

Bu görüntüler onu babasının intihar sebebine adım adım götürebilecek midir yoksa Negar’a bir haller mi oluyordur???

İzleyip görün.

Filmin diyaloglarını çok çok beğendim. Böyle bir filmde bu kadar nazik ve de narin sözler, hareketler, his ifadeleri kullanılmış olması filmin kesinlikle iran yapımı olduğunun işareti.

Aynı konu başka bir millette çekilmiş olsa eminim ki bu kadar şiirsel şeyler ortaya çıkmazdı.

Yani ki Negar‘ı izleyin. Pişman olmazsınız, o kesin.