Kategori arşivi: Arzu Akay

Arzu Akay, Film Kritikleri, Yazarlarımızdan

Anne İçin Bir Beşik

Bir yorum yapın

Anne İçin Bir Beşik – 2012

Biz annelerimizin beşiğini doldurup büyüdükten sonra öyle bir vakit gelecek ki annelerimiz için bir beşiğe ihtiyaç duyacağız.

Rabbim sağlıklı, uzun, hayırlı, razı olduğu bir ömür versin hepimize, en başta annelerimize.

Annesine karşı daha hassas olanlardansanız bu filmi izlerken gözyaşlarınız kontrolünüzden tamamen çıkacaktır.

Tasavvuf ağırlıklı olan birçok iran filmi gibi bu da mükemmel mesajlar içeren çok ince ve narin bir film.

El işlemesi gibi güzel.

Anne İçin Bir Beşik filminin konusu:

Nergis uzun yıllar Moskova’da eğitim görmüş sonrasında da İran’a dini bir okulda eğitimini tamamlamak için geri dönmüştür.

Moskovada yeni müslüman olmuş gençlere İslamı anlatmak üzere bir görev teklifi alır ve tabiki de hemen kabul eder.

Tek sorun evde yatalak olan annesidir.

Bakıcının tam o esnada kızının hamile ve yardıma ihtiyacı olması nedeniyle işi birakmasıyla Nergis ikilemde kalır.

Durumu gittikçe kötüleşen anneyi bir bakıcıya bırakıp tebliğ niyetiyle Rusya’ya gitmeli midir?

Yoksa annesinin rızası daha doğrusu onun bakımıyla bizzat ilgilenmek daha mı efdaldır?

İşte bu ikilemde kalan dünyalar güzeli Nergis büyük mücadeleler verir.

Evlat olmak hem çok kolay hem de çok zordur.

Sizi karşılıksız seven, her yaptığınızı bir gülümsemenizle unutabilecek olan anne var karşınızda, her türlü iyiliğinizi ister.

Ama ona bir off deyişiniz ahiret hayatınızı etkileyebilir.

İşte böyle ince bir çizgi.

İslamiyet zaten bu ince çizginin üzerinde sapmadan, kaymadan ilerliyebilme sanatıdır.

Tebliğ işine gelince, yapmadığınız ya da yapamadığınız şeyleri tebliğ etmenin kime ne faydası olabilir ki?

Nergis hangi yolu seçerse seçsin Allah ondan razı olacaktı elbet ama tıpkı annesinin sadece affolunmak için değil de huzur bulabilmek, sevdiğiyle beraber olabilmek için kıldığı namaz gibi, kendine iyi gelecek seçimi yapmalıydı.

İzlemediyseniz izleyin.

Annelerimize eğer hala seni seviyorum deyip elini öpebilme fırsatınız varsa da ne mutlu bize.

Rızalarını alanlardan olalım inşallah.

Film yeni kaynak sitesinde altyazılı mevcut.

Arzu Akay, Film Kritikleri, Yazarlarımızdan

Yağmur Köşelerinden

4 yorum

YAĞMUR KÖŞELERİNDEN (2000)

Rica ediyorum filmin tarihi eski diye sakın ağız burun büküp izlemek için ertelemeyin, sonra üzülürsünüz.

Filmin konusunun gerçek bir olaydan alındığını da baştan diyeyim de Rabbimin lütfunun, adaletinin ve de mükafatının ne kadar büyük olduğunu izlemenin nasip olacağını bilin.

Sır Kapısı gibilerden değil yani, gerçekten olmuş.

Yağmur Köşelerinden Filminin Konusu:

Hacca gidebilmek için evinde kurduğu halı tezgahında sabah akşam sürekli halı dokuyan bir nineciğimiz var filmde.

Halı bitip, satılıp güzel bir miktar para eline geçince koşarak hacc için yazılmaya gider ama o gün bankalar kapanmıştır, nasip olmaz. Ertesi gün sabah giderim der.

Akşamına bir tanıdıklarının yatalak hasta olduğunu ve 7-8 çocuğuyla perişan kaldığını öğrenince ziyarete gitmek ister.

Adamın halini ve çocukların maddi durumdan ötürü çektiği eziyetleri görünce halı parasını onlara verir ve hacc için yeniden bir halı tezgahı kurar, ömrü ve gözünün nuru yeterse bir dahaki seneye yazılacaktır artık.

Ama sonraaa öyle şeyler olur ki; “Allahım seni çok seviyorum” diyerek secdeye kapanası gelir insanın.

Kutsal yolculuk bu kadar güzel anlatılabilirdi.

Rabbimin misafirleri deniyor ya, hani bizim de bazı misafirlere daha başka sevindiğimiz oluyor haliyle, işte Rabbim de kimilerinin ziyaretine daha çok seviniyor o kesin.

Yoğun duygular içinde izleyip müslüman olduğum için bir kez daha şükrettim.

Sadece hacc değil, müslüman insanların aile ve komşu kavramlarına ne kadar değer verildiğini, onların hayt huyt yapıp bomba patlatan insanlar değil de gerçekten narin, ince fikirli kişiler olduğunu da film çok güzel bir şekilde gözler önüne sermiş.

Milyon tane düşünce geçti aklımdan.

İtiraf ediyorum ben o teyzenin yaptığını yapamazdım, yapabilenlerden çok olmak istiyorum ama. Amin.

Yeni Kaynak sitesinden izleyebilirsiniz, durmayın izleyin.

Arzu Akay, Film Kritikleri, Yazarlarımızdan

Kararsız Gönül

Bir yorum yapın

Dele Bigharar 2013

1990 yılında Mencil – Rudbar Depremini konu alan bu cok duygusal filmi şu linkten izleyebilirsiniz:  http://www.yenikaynak.com/kararsiz-gonul.html

Bir ablamın tavsiyesi üzerine izledim filmi ve çok beğendim.

Depremle yakın ilişkisi olan bir millet olduğumuzdan film bize çok hitap ediyor, o sebeple izlemenizi tavsiye ederim.

Dele Bigharar (Kararsız Gönül) Filminin Konusu:

Ali, annesi, dedesi, ninesi ve küçük kız kardeşi Masume ile küçük evlerinde mütevazi ama mutlu bir hayat yaşamaktadır.

Birgün dünya kupası maçını evlerinde televizyon olmadığı için arkadaşı Murtazagillerde izlemek için annesinden izin alır ve gecede artık o evde kalır. Sabahı olmayan bir gece olur maalesef. Çünkü bütün kasabayı uykuda deprem yakalar ve bütün evler yıkılıp heryer yerle bir olur.

Ali gözlerini açtığında kendisini Tahran’da hastanede bulur ve ne annesi nede kardeşinden haber alamaz.

Aramadığı sormadığı yer bırakmasa da bir türlü ulaşamaz ve onların öldüğüne inandırır nihayet kendisini.

Halbuki annesi de, kardeşi de hayattadır ama ayrı ayrı yerler ayrı ayrı hallerde.

Bu şekilde 20 sene geçer, sonra…

Sonrasını izleyin.

Filmin başlarına öldüm, çocukların feyad figanları, gözlerinden akan o yaşların gerçekliğine içim gitti… O kadar mükemmel oynamışlar ki hayret ettim ama nerede çocuklar büyüyüp kocaman kocaman insan oldular oradan sonra oyunculukları çok beğenmedim. Anne müthişti ama büyüyen çocuklar için aynı şeyi söyleyemiyeceğim. Hele ki son sahnede daha farklı bir performans beklerdim.

Ama performansı nasıl olursa olsun ağlamanızı garantileyen bir film.

İzlemenizi ve birkez daha ibret almanızı tavsiye ederim. Rabbim bu tür felaketlerden hepimizi korusun inşallah.

Arzu Akay

Arzu Akay, Film Kritikleri, Yazarlarımızdan

A Separation 2011

Bir yorum yapın

A Separation Filmi

Çok özel ve de güzel bir iran filmiyle geldim bugün size.

Yine izlenilmesi gereken, verilen mesajlarıyla kendi hayatımıza dönüp bir daha şöyle bakmamıza vesile olacak bir filmdir kendisi.

Film küçük bir mahkeme salonunda süren boşanma davasıyla başlıyor.

Çiftimiz 14 yıllık evlilikten sonra ufak bir fikir ayrılığı sebebiyle boşanma yoluna sürüklenmişlerden.

Şöyle ki Simin (kadın) 11 yaşındaki kızının hem eğitimi hem de daha rahat şartlar altında büyümesi için yurt dışına göçmeyi istemekte, Nadir (koca) onlarla beraber yaşayan alzheimer hastası olan babasını en büyük gerekçe göstererek onunla birlikte gitmeyi reddetmektedir.

Bir türlü orta yol bulamayan bu çift artık durumu inada bindirir ve kadın evi terk eder.

Evi terk etmesi hasta olan babamıza bakacak kişinin eksikliğini de getirir ve Nadir bir bakıcı kadınla anlaşır.

Hergün küçük kızıyla dedeye göz kulak olup evdeki işleri halletmeye çalışan bu bayan, dedemizin altını pisletmesiyle işi yapmaktan vazgeçer fakat alternatif olarak eşim gelip sizde çalışabilir der de adamda iş şeyi yoktur. Derken kadın yine calışmaya devam edip birgün dedeyi yatağına kolundan bağlayıp evden yok olur. O gün de Nadir eve erken gelir ve babasını yataktan düşmüs kolu bağlı şekilde bulunca çıldırır.

Kadını evden ittirerek kovar, kadın merdivenden düşer ve meğersem hamile olan bu bayan bu şekilde 19 haftalık bebeğini kaybeder.

Sonrasında olaylar öylesine karışır ki, bir tek kadının evi terketmesiyle neler oldu be dedirtir seyirciye.

Tabiki de her olan takdir-i ilahi ve sebepsiz değil ama senarist ve yönetmen öyle işlemis ki olayları, dantel örer gibi. Sırayla birşeyler oluyor oluyor oluyor sonra olanları hiç acımadan bir çırpıda söküveriyor.

İşin içinde çocuklar ve yaşlılar oldu mu ben hiç dayanamıyorum, bu filmdeki dede de benim içimde bulundurduğum bütün merhamet taneciklerimi harekete geçirdi ve çok çok kötü oldum.

Şu haklıydı bu haksızdı demek de çok zor film boyunca, çünkü gerçekten hiçbir insan kusursuz degil. Mesela Nadir çok hayırlı bir evlat, düzgün bir insandı ama bir huysuzluğu ve inatçılığı vardı maalesef.

Bakıcı kadın dini konularda çok hassas olsa da, bazı konularda, korkmasından sebep, rahatlıkla yalan konuşabildi gibi gibi bir çok örnek daha söyleyebilirim ama bence siz filmi kendiniz izleyip kişileri birebir tanıyın. Eveeet İran filmleri, her türlü konuya müslümanca yaklaşan hassas filmlerdir, izlemekte daima fayda vardır.

Bu zibilyon tane ödül almış olan filmi de bence izleyin.

Arzu Akay, Film Kritikleri, Yazarlarımızdan

Kalbi Kırık 2008

Bir yorum yapın

Delshekaste 2008

Bu filmi azıcık kafam dağılsın diye izlemeye başladıydım.

Allah’ım ne kadar güzel bir aşk filmi izledim!

Siz de izlesenize.

Büyük aşklar kavgayla başlar konusuna İranlıca yaklaşılmış ve çok tatlı olmuş.

Filmimizde dindar, edepli ve ahlaklı bir oğlumuz var. Bir de çatlak ve daha böyle modern bir kızımız.

Aynı sınıfta olmalarından ötürü her gün birbirlerini görüp tahammül sınırlarını zorlamaktadır ikisi de. Neden? Çünkü düşünceleri farklı.

Çingenelik kızdaydi ama, hiç kibarlık, anlayış, hoşgörü bilmiyor maşallah. Gerçi kızın bazı hareketlerinde kendimi gördüm.

Neyse bu kavgalarından öğretmenlerine de gına gelmiştir. Bu duruma bir son vermek için hatırı kırılmayacak bir öğretmenin aklına bir fikir gelir. Sınıfa bir proje götürür. Tez hazırlanacak, çift kişi çift kişi.

Ama öğretmen kimi kiminle seçtiyse o kişi onunla calışacak. Bizim oğlanla kız da beraber calışmak zorunda kalır. Feryat figan etseler de öğretmeni caydıramayıp beraber calışmaya başlarlar. Ahhh sonra da ne güzel şeyler olur.

Telefonlu bir sahneye hayran kaldım. İzlediğim en güzel en romantik sahnelerden biriydi. Söylemiyorum heyecanı kaçmasın diye.

Tek hoşlaşmadığım oğlan çok dindar olduğundan kızla beraber yanlız kalıp ders calışmaya yanaşmadı haliyle ama sonra birden razı geliverdi. Keşke bunu başka şekilde çözselerdi. Fakat biyandan da gerçekçi geldi çünkü hepimiz insanız.

Maddi yaşanan aşk maneviyatla buluşunca ne güzel şeyler çıkıyormuş ortaya dedirten bu filmi ben kesinlikle tavsiye ediyorum.

Oyuncuların da rollerinde mükemmel olduklarını söylemeliyim.

Arzu Akay

Arzu Akay, Film Kritikleri, Yazarlarımızdan

Cennetin Rengi 1999

Bir yorum yapın

Karamsarlıkla dolduğumuz şu günlerde ileriye doğru umutla bakmak galiba yapılabilecek tek şey.

Her şeye karşı sabırlı olmak da dünyaya tahammül edebilmenin tek yolu.

Film izleyecek halde değiliz, ama bugün yıllar önce izlediğim bu filme tekrar rastlayınca birden kendimi izlerken buldum ve ne kadar tuhaf bir dünyada yaşadığımızı birkez daha anladım.

İmtihandayız ve herkesinki farklı farklı.

İranlı ünlü Yönetmen Mecid Mecidi bu filmde bizi öyle bir çocukla tanıştırıyor ki, gören görmeyenlerden olduğumuzu bize bir kez daha anlatıyor.

Cennetin Rengi Filminin Konusu:

Gözleri görmeyen küçük Muhammed annesiz kaldıktan sonra babası tarafından sadece körlerin gittiği yatılı bir okula gönderilir. Sadece yaz tatilinde köyüne ve orada yaşayan, kendisini çok çok seven ninesi ve iki tatli kız kardeşine kavuşur. Baba, oğlunun gözlerinin görmeyişinden utanır, hatta yeni bir evlilik yapmak ister ama Muhammed’in, yeni eşi için sorun olacağını bildiğinden ondan kurtulmayı bile düşünür. Rabbimin onunla ilgli planlarından bihaberdir tabi.

Küçük Muhammedin doğayla iletişimi şiir gibiydi adeta. Dünyanın renklerini göremeyen Muhammed, gören elleriyle Cennetin renklerini tanıyanlardan oldu. Basit kamera çekimleriyle mükemmel görüntüler elde edilmiş, belki de oyuncululukların kusursuz oluşunun da etkisi olmuştur.

Muhammed rolündeki Muhsin Ramazani’nin gerçek hayatta da gözleri görmüyormuş, umarım karakteri de filmdekiyle uyuşuyordur.

İran Sinemasının en iyilerinden olan bu film mutlaka izlenmeli. Hayata dair birçok şey öğreneceğiniz kesin.

Arzu Akay

Arzu Akay, Film Kritikleri, Yazarlarımızdan

İran Yetimhanesi

Bir yorum yapın

Böl, parçala, yönet! Tek bir kurşun dahi harcamadan!!!

İşte bu yöntem ingilizlerin sömürdüğü ülkelere uyguladığı metod.

İnsanları dost veya düşman olarak değil de, işime yarar işime yaramaz diye ikiye ayıran çıkarcı bir millet olan ingilizlerin İran’ı 1. Dünya savaşı esnasında nasıl kıtlığa, açlığa ve hastalığa iteleyip milyonlarca insanın ölümüne sebep oluduğunu bu filmde izleyip ibret alabilirsiniz.

Sadece Yetimhanede olanlar değil bütün halkın çektiği zulüm izleyiciye doğru bir şekilde aktarılmaya çalışılmış, zira tarih kitapları bu olanlardan pek bahsetmezmiş. Şaşırdık mı? Tabiki de hayır.

Yerimhanede olan bitenler tabi daha dramatikti. 🙁 Gözyaşlarımı Mirza Küçük Han’ın, yetimhanedeki çocukların saçları sıfıra vurulurken ağlarken görünce, kendi saçlarını da kazıtması sahnesinde tutamadım. Rabbim o hassasiyeti herkese versin.

Ben filmi sevmedim diyemem ama çok benlik olanlardan değildi. Tamamen geçmişe bir yolculuk yaptırıyor film. Hiçbir sahnesinde bunun eksikliğini hissetmiyosunuz, yani tamamen o dönemi yansıtıyor ama bana ağır geldi.

Yine de gerçekten ibret alıp, dostumuzu düşmanımızı bilmemiz açısından ve en önemlisi şu an sahip olduklarımıza tekrar şükür etmeyi hatırlamak için açıp izlemek gerekli.

Benden daha çok seveceğinizi düşünüyorum.

Bu filmi ve diğer İran filmlerini bizimle buluşturduğu için yeni kaynak sitesine de tekrar teşekkür etmek istiyorum.

İran Yetimhanesi filmini oradan izleyebilirsiniz.

Arzu Akay, Film Kritikleri, Yazarlarımızdan

Negar 2017

Bir yorum yapın

Negar 2017

Tap taze çevrilmiş bir iran filmi ile karşınızdayım.

5 yıldızından gördüğünüz üzere de filmi çok çok beğendim, o sebeple gidin bu filmi yeni kaynak sitesinden hemencecik izleyin derim.

Normalde izlediğim iran filmleriyle hiçbir alakası olmayan, hatta bu film hiç iran filmine benzemiyor dediğim filmlerle de bir benzerliği bulunmayan çok ilginç, heycanlı, aksiyonlu ve de bol gerilimli bir film.

Aksiyon sahneleri benim gibi abartılı Hint filmi döğüs sahnelerini sever ve profesyonel fighting sanatlarına aşina olan, korelilerin filmlerine dadanmış birisi için biraz çok fazla gerçekçi geldi ama olsun.

Alışmışım uçan yıkan adamlara. Neyse.

Negar Filminin Konusu

Mutlu ve de zengin bir ailenin kızıdır Negar.

Ama mutluluklarına babasının aniden intihar etmesiyle gölge düşer.

Polise göre intihar evet ama Negar’a göre değil, çünkü babasının intihar sebebini anlayıp bilmeden bu fikri değişmeyecektir.

Babasının gidişiyle birçok maddi sorunla da karşı karşıya kalan anne-kız 40 günü zor zahmet geçirir.

Sonrasında Negar tuhaf vizyonlar görmeye başlar.

Bu görüntüler onu babasının intihar sebebine adım adım götürebilecek midir yoksa Negar’a bir haller mi oluyordur???

İzleyip görün.

Filmin diyaloglarını çok çok beğendim. Böyle bir filmde bu kadar nazik ve de narin sözler, hareketler, his ifadeleri kullanılmış olması filmin kesinlikle iran yapımı olduğunun işareti.

Aynı konu başka bir millette çekilmiş olsa eminim ki bu kadar şiirsel şeyler ortaya çıkmazdı.

Yani ki Negar‘ı izleyin. Pişman olmazsınız, o kesin.

Arzu Akay, Film Kritikleri, Yazarlarımızdan

Künye 143

Bir yorum yapın

Künye 143

İzlemeye yüreğiniz dayanabilecekse buyurun izleyin.

Ülkemizin şu anki yaşadığı olaylara benzer bir durumu anlatan bu filmi hıçkırıklarla bitirdim.

Başı sürükleyici değil, biraz dayanmanız gerekiyor, ortalarda dram ağır basmaya başlıyor ve sona doğru hançerlenmiş gibi hissediyorsunuz kendinizi.

Anne olmak, hele ki vatani görevini yapan bir askerin annesi olmak ne demek bu filmi izledikten sonra daha iyi anlayabilirsiniz.

Anaların kıymetli kuzularına hiçbirşeyler olmasın.

Film 1980 sonrasındaki İran’ı anlatıyor.

Irakla olan, o neyi neden paylaşamadıkları bir türlü belli olmayan, kalleşçe dış güçlerle ortak olan Saddam’ın vebalini artırdığı savaş dönemini.

Annemiz var, Ülfet. Zor bela 2 çocuğunu yetiştirmesine rağmen mutlu bir hayatı vardır.

Oğlu gün gelip büyüyünce bir gün annesine bir mektup bırakır. Der ki “ben cepheye asker olarak gidiyorum”.

Anne üzülür sızlanır ama faydası yok, oğlan gitmiş.

Savaşın tam anlamıyla kızıştığı dönemde, oğlundan hiçbir haber alamayan anne, evdeki radyoyu beline bağlar ve oğlunun ismi o radyoda geçecek diye yıllarca bekler.

Devamını izleyin.

Savaş için herkes kötü der. Kimse “Ooo yaşasın! Savaş çıktı!” diye sevinmez pek ama bir yerlerde buna sevinen insanlar olmalı ki şu dünya yaşanılır bir hal maalesef alamadı.

Rabbim zulmedenlerden ve onların yanında olanlardan etmesin.

Filmi mutlaka izleyin, anlatamadığım birçok gerçeği çok güzel ifade etmiş.

Yeni Kaynak sitesinden izleyebilirsiniz.

Arzu Akay, Film Kritikleri, Yazarlarımızdan

Nefes

Bir yorum yapın

Belki insanı pür-dikkat ekran başına bağlayanlardan değil ama filmin sonuyla üzerinde uzun uzun düşündüren bir başyapıt Nefes filmi.

Tavsiye üzerine dün gece izledim ve çok sevdim.

Özellikle küçük kızın oyunculuğuna hayran kalınmayacak gibi değil.

Diğer İran filmlerine nazaran sonu çok açık ve de net biten bir film olmuş, öyley miydi böyle miydi demeyeceksiniz.

Nefes Filminin Konusu:

70li yıllardayız, 1975 üstü çünkü filmde boyuna Sholay filminin şarkıları geçiyordu.

Bahar 3 kardeşi, öz olmayan yaşlı bir babaannesi ve astım hastası olan babasıyla şehire çok uzak bir yerde yaşamaktadır.

Sebebiyse babasının hastalığıdır.

Bahar’ın en büyük hayali doktor olup babasını tedavi edebilmek, bir de televizyona gönderdiği resminin yayınlanması.

Bahar çok zeki, meraklı, hayal dünyası çok geniş, hafif de pasaklı olan bir kızdır.

Filmde bütün olayları Bahar’ın ağzından dinleyip onun gözleriyle izliyoruz.

Tertemiz, masum düşünceleri, üzüntü ve sevinçleriyle her konuya el atılmış.

Özellikle Saddam’ın insanlara neler yaptığını Bahar’ın ağzından dinlemek beni çok etkiledi.

O dönem İran’da çocuk olmak çok zor gibi görünse de Bahar’ın güzelliği filmi izlerken insana tebessüm ettiriyor.

Diğer karakterler de ilginçti;

Babaannenin ne olduğunu tam çözemedim.

Her fırsatta çocuk dövme merakını giderse de iş ciddiye binince çocuklar için canını verecek oluyordu, değisik insan.

Babayı sevdim, bundan daha iyi baba olabilecek olan biri va mıi bilemiyeceğim.

Benim kafadandı.

Yeh dosti dinleyip dinleyip çığırıyordu.

Hey gidi günler daha Amitabh siyonist olmazdan önceki zamanı anlattığından film, o sahneler şirin gelmişti.

Ayrıca bir sahnede Nergisler Mother India izliyolardı.

Neyse onu geçelim.

Çok duygulu, anlamlı, şirin anlatımlı, bütün acılara rağmen çok tatlı bir film Nefes.

İran filmi severler mutlaka izlemeli.

Zati bu saatten sonra ağırlığım bu filmlere yönelik olacak.

Madem film izliyoruz, bari izlerken kimseye kötülük etmeyelim.

Arzu Akay